Kontynuując
dyskusję zapoczątkowaną konferencją Kalanie własnego gniazda. Kultura, prawo,
społeczeństwo (2018), Wydział Polonistyki, Instytut Europeistyki i Centrum
Badań Holocaustu Uniwersytetu Jagiellońskiego mają przyjemność zaprosić na
kolejne wydarzenie naukowe poświęcone badaniu związków pomiędzy władzą a
społeczeństwem i jednostkami. Podobnie jak podczas poprzedniej konferencji
organizatorzy chcą stworzyć przestrzeń dla transdyscyplinarnej dyskusji
angażującej przedstawicieli różnych dyscyplin oraz perspektyw: historii nauki i
humanistyki, filozofii, prawa, historii, literaturoznawstwa, historii idei,
etyki, kulturoznawstwa, psychologii, socjologii i dziedzin pokrewnych.
Tym
razem przewodnim wątkiem konferencji będzie dyskretny urok władzy.
Czytelników bloga może zainteresować w szczególności planowana tematyka prawna. W tym
kontekście organizatorzy potwierdzili dotychczas dwoje keynote speaker'ów:
prof.
dr hab. Ewę Łętowską oraz dr hab. Grzegorza Wierczyńskiego, prof. UG
Wśród
sugerowanych tematów referatów tematyki prawnej dotyczą w szczególności:
-
Jakimi środkami władza przyciąga lub „kupuje” intelektualistów?
- „Eksperci” i „eksperci dworscy”: w jaki sposób naukowcy i intelektualiści uczestniczą w działaniach aparatu władzy oraz jaką rolę tam odgrywają? W jaki sposób można zachować niezależność, będąc wynajętym przez władzę ekspertem?
- W jakim stopniu profesja prawnika jest z konieczności służbą wobec władzy lub utrwalaniem status quo? Jakie są role różnych zawodów prawniczych wobec władzy?
- Jakie są granice dopuszczalnej interpretacji prawa na użytek władzy oraz na czym polega rola „ekspertów dworskich” w procesie legislacyjnym (w świetle aktualnych sporów konstytucyjnych w Polsce i w innych państwach)?
Termin
nadysłania propozycji referatów to 15 lutego br.
Pełna
treść ogłoszenia poniżej:
Dyskretny urok
władzy. Idealiści, kolaboranci, oportuniści
Transdyscyplinarna konferencja naukowa
Uniwersytet Jagielloński, 25-27 maja 2020 roku
Kontynuując dyskusję zapoczątkowaną konferencją Kalanie własnego gniazda. Kultura, prawo, społeczeństwo (2018), Wydział Polonistyki, Instytut Europeistyki i Centrum Badań Holocaustu Uniwersytetu Jagiellońskiego mają przyjemność zaprosić na kolejne wydarzenie naukowe poświęcone badaniu związków pomiędzy władzą a społeczeństwem i jednostkami. Podobnie jak podczas poprzedniej konferencji chcielibyśmy stworzyć przestrzeń dla transdyscyplinarnej dyskusji angażującej przedstawicieli różnych dyscyplin oraz perspektyw: historii nauki i humanistyki, filozofii, prawa, historii, literaturoznawstwa, historii idei, etyki, kulturoznawstwa, psychologii, socjologii i dziedzin pokrewnych.
Tym razem przewodnim wątkiem konferencji będzie dyskretny urok władzy.
Władza przyciąga tych, którzy jej pragną, deformuje tych, którzy ją sprawują oraz przekształca wszystkich, którzy patrzą na nią z daleka. W szczególny sposób oddziałuje na intelektualistów/intelektualistki pracujących w różnych sferach życia społecznego, naukowego, politycznego czy artystycznego. Ciemne światło władzy wytwarza pokusę, by się do niej zbliżać, dostosowywać, naginać, czasem nawet – umizgiwać. Każda władza w mniej lub bardziej celowy sposób znajduje tych, którzy będą uzasadniać jej racje. Czasem szuka ich otwarcie, przekupuje zasobami, prestiżem, poczuciem docenienia. Niekiedy nie musi nic robić, a intelektualiści garną się do niej sami – powodowani zarówno potrzebami materialnymi, jak i idealistycznym światopoglądem.
Wśród intelektualistów/intelektualistek, których władza przyciąga i deformuje, wytwarzają się najróżniejsze strategie podmiotowe. W stosunku do władzy, zwłaszcza tej tyrańskiej, autorytarnej lub skorumpowanej, można stawiać aktywny opór, „mówić jej prawdę” (Edward Said) lub szukać ratunku w emigracji wewnętrznej. Można przyjąć pozycję duchowego przywódcy, artysty towarzyszącego rewolucji czy też prawodawcy nowego porządku. Można być Wallenrodem albo po prostu wziąć na siebie czynienie „mniejszego zła”. Można wreszcie samą władzę tworzyć, uczestnicząc w rewolucji, przewrocie czy puczu.
Jak intelektualiści/intelektualiści reagują na władzę i sytuują się wobec niej? Jakie strategie i metody stosują wobec nich rozmaite podmioty władzy? Jesteśmy przekonani, że te pytania otwierają przestrzeń do namysłu nad nieoczywistymi konfiguracjami zależności i
zaangażowania. Tytułowi idealiści, kolaboranci i oportuniści są jedynie przykładami podmiotowych pozycji i strategii.
Chcielibyśmy zaprosić Państwa do transdyscyplinarnej refleksji nad następującymi pytaniami (poniższa lista ma jedynie charakter sugestii):
Idee i ideologie: co pcha intelektualistów w stronę władzy?
Kultura władzy: w jaki sposób wytwarza się siła przyciągania władzy?
Psychologia konwersji: co sprawia, że intelektualiści przechodzą na stronę rządzących? Jakich koncesji, wyparć i racjonalizacji to wymaga?
Socjologia konwersji: jakie kategorie osób przechodzą na stronę władzy? Kiedy i dlaczego?
Jaka jest relacja pomiędzy służeniem władzy a wiarą w jej słuszność? W jakim stopniu wiara, jak u Pascala, może pojawić się od samego służenia władzy?
Jakie są motywacje „oportunistów” i kolaborantów”? Potrzeba docenienia, awansu, naprawienia krzywdy?
Jakimi środkami władza przyciąga lub „kupuje” intelektualistów?
„Eksperci” i „eksperci dworscy”: w jaki sposób naukowcy i intelektualiści uczestniczą w działaniach aparatu władzy oraz jaką rolę tam odgrywają? W jaki sposób można zachować niezależność, będąc wynajętym przez władzę ekspertem?
W jakim stopniu profesja prawnika jest z konieczności służbą wobec władzy lub utrwalaniem status quo? Jakie są role różnych zawodów prawniczych wobec władzy?
Jakie są granice dopuszczalnej interpretacji prawa na użytek władzy oraz na czym polega rola „ekspertów dworskich” w procesie legislacyjnym (w świetle aktualnych sporów konstytucyjnych w Polsce i w innych państwach)?
W jaki sposób władza deformuje swobodę akademicką i tworzenie wiedzy?
Oddziaływanie władzy a sztuka i muzyka
Architektura i architekci władzy
Genderowe wymiary współpracy z władzą
Intelektualiści a władza totalitarna, autorytarna lub tyrańska
Kolonialna i post-kolonialna służba intelektualistów
Dyskretny urok kapitalizmu: w jaki sposób intelektualiści oraz akademia stają się zależni od sił rynkowych?
Jak rozliczać intelektualistów uwikłanych w (przestępczą) władzę? Jaką odpowiedzialność (prawną, moralną, środowiskową) powinni ponosić? Czy prawo powinno działać wstecz, a jeśli tak, to na jakiej podstawie (reguły norymberskie?)?
Jak i po co można być intelektualistą-Wallenrodem w obozie władzy?
Jak uwikłanie w służbę władzy dzieli środowisko (literackie, naukowe, prawnicze)? Co dzieje się z więziami przyjaźni lub miłości?
Oprócz paneli w tradycyjnym formacie konferencyjnym (dwudziestominutowych wystąpień oraz dyskusji) planujemy wystąpienia keynote speakerów oraz dodatkowe wieczorne spotkania dla szerszej publiczności.
Dotychczas potwierdzone osoby, które wystąpią w charakterze keynote speaker'ek/ów to:
- prof. dr hab. Ewa Łętowska - profesor nauk prawnych, jako pierwsza pełniła w Polsce funkcję Rzecznikia Praw Obywatelskich (w latach 1987 -1992). Specjalistka w zakresie prawa cywilnego, Członkini PAN i PAU, sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego i Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku. Autorka licznych publikacji naukowych z zakresu nauk prawnych, w szczególności dotyczących prawa cywilnego i prawa konstytucyjnego. Jest również autorką wielu publikacji o muzyce operowej.
- dr Agnieszka Mrozik - doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, adiunkt w Instytucie Badań Literackich PAN, gdzie jest związana z Ośrodkiem Studiów Kulturowych i Literackich nad Komunizmem oraz Archiwum Kobiet. Autorka monografii „Akuszerki transformacji. Kobiety, literatura i władza w Polsce po 1989 roku” (IBL PAN, 2012), współautorka i współredaktorka tomów zbiorowych, m.in. „Encyklopedia gender. Płeć w kulturze” (Czarna Owca, 2014), „Komunizm – idee i praktyki w Polsce 1944–1989” (IBL PAN, 2018) oraz „Historical Memory of Central and East European Communism” (Routledge, 2018). Redaktorka kwartalnika kulturalno-politycznego „Bez Dogmatu”. Pracuje nad książką o polskich komunistkach.
- dr hab. prof UG Grzegorz Wierczyński – kierownik Katedry Informatyki Prawniczej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, autor publikacji na temat informatyki prawniczej oraz zasad tworzenia i ogłaszania prawa, w tym m.in. autor monografii Udostępnianie informacji o prawie jako warunek skutecznej działalności prawotwórczej (Gdańsk 2015) i Urzędowe ogłoszenie aktu normatywnego (Warszawa 2008) oraz komentarza Redagowanie i ogłaszanie aktów normatywnych. Komentarz (Warszawa 2010, wyd. 2 Warszawa 2016), współautor podręczników: Informatyka prawnicza (wyd. 1 Kraków 2006, wyd. 2 Warszawa 2008, wyd. 3 Warszawa 2012, wyd. 4 Warszawa 2016), Zarys legislacji administracyjnej. Uwarunkowania i zasady prawotwórczej działalności administracji publicznej (Wrocław 2010) oraz System informacji prawnej w pracy sędziego (Warszawa 2011).
- prof. dr hab. Maciej Urbanowski – historyk literatury polskiej, krytyk literacki, edytor, zajmuje się literaturą polską XX i XXI wieku, zwłaszcza krytyką literacką. Od 1999 pracuje Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki UJ, którą kieruje od 2008. Opublikował dziewięć książek: Nacjonalistyczna krytyka literacka. Próba opisu i rekonstrukcji nurtu w II RP (1997), Oczyszczenie. Szkice o literaturze polskiej XX wieku (2002), Człowiek z głębszego podziemia. Życie i twórczość Jana Emila Skiwskiego (2003), Dezerterzy i żołnierze. Szkice o literaturze polskiej 1991-2006 (2007), Prawą stroną literatury polskiej. Szkice i portrety (2007, 2 wyd. poszerzone 2015), Szczęście pod wulkanem. O Andrzeju Bobkowskim (2013), Od Brzozowskiego do Herberta. Studia o ideach literatury polskiej XX wieku (2013), Romans z Polską. O literaturze współczesnej (2014), Brzozowski. Nowoczesność (2017). Jest również autorem edycji krytycznych, redaktorem dwumiesięcznika „Arcana”, przewodniczącym jury Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza oraz Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego. Od 2018 jest członkiem Rady Programowej Instytutu Książki.
Opłata konferencyjna wynosi 200 zł (studenci), 300 zł (doktoranci i osoby niezatrudnione na pełnym etacie uniwersyteckim) lub 400 zł (pracownicy naukowi zatrudnieni na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze etatu). Opłata pozwoli pokryć koszty organizacyjne, catering, bankiet oraz koszty publikacji pokonferencyjnej. Dopuszczamy możliwość zwolnienia z opłaty konferencyjnej w uzasadnionych przypadkach.
Zgłoszenia zawierające abstrakt (do 300 słów), tytuł proponowanego wystąpienia i krótki biogram czekamy do 15 lutego 2020 roku pod adresem dyskretny.urok.wladzy@gmail.com. O przyjęciu na konferencję poinformujemy do końca lutego 2020 roku.
Planujemy wydanie publikacji pokonferencyjnej.
Do zgłaszania się zachęcamy szczególnie osoby należące do grup niedostatecznie reprezentowanych w akademickich dyskusjach.
Więcej informacji:
https://dyskretnyurokwladzy.wordpress.com
Transdyscyplinarna konferencja naukowa
Uniwersytet Jagielloński, 25-27 maja 2020 roku
Kontynuując dyskusję zapoczątkowaną konferencją Kalanie własnego gniazda. Kultura, prawo, społeczeństwo (2018), Wydział Polonistyki, Instytut Europeistyki i Centrum Badań Holocaustu Uniwersytetu Jagiellońskiego mają przyjemność zaprosić na kolejne wydarzenie naukowe poświęcone badaniu związków pomiędzy władzą a społeczeństwem i jednostkami. Podobnie jak podczas poprzedniej konferencji chcielibyśmy stworzyć przestrzeń dla transdyscyplinarnej dyskusji angażującej przedstawicieli różnych dyscyplin oraz perspektyw: historii nauki i humanistyki, filozofii, prawa, historii, literaturoznawstwa, historii idei, etyki, kulturoznawstwa, psychologii, socjologii i dziedzin pokrewnych.
Tym razem przewodnim wątkiem konferencji będzie dyskretny urok władzy.
Władza przyciąga tych, którzy jej pragną, deformuje tych, którzy ją sprawują oraz przekształca wszystkich, którzy patrzą na nią z daleka. W szczególny sposób oddziałuje na intelektualistów/intelektualistki pracujących w różnych sferach życia społecznego, naukowego, politycznego czy artystycznego. Ciemne światło władzy wytwarza pokusę, by się do niej zbliżać, dostosowywać, naginać, czasem nawet – umizgiwać. Każda władza w mniej lub bardziej celowy sposób znajduje tych, którzy będą uzasadniać jej racje. Czasem szuka ich otwarcie, przekupuje zasobami, prestiżem, poczuciem docenienia. Niekiedy nie musi nic robić, a intelektualiści garną się do niej sami – powodowani zarówno potrzebami materialnymi, jak i idealistycznym światopoglądem.
Wśród intelektualistów/intelektualistek, których władza przyciąga i deformuje, wytwarzają się najróżniejsze strategie podmiotowe. W stosunku do władzy, zwłaszcza tej tyrańskiej, autorytarnej lub skorumpowanej, można stawiać aktywny opór, „mówić jej prawdę” (Edward Said) lub szukać ratunku w emigracji wewnętrznej. Można przyjąć pozycję duchowego przywódcy, artysty towarzyszącego rewolucji czy też prawodawcy nowego porządku. Można być Wallenrodem albo po prostu wziąć na siebie czynienie „mniejszego zła”. Można wreszcie samą władzę tworzyć, uczestnicząc w rewolucji, przewrocie czy puczu.
Jak intelektualiści/intelektualiści reagują na władzę i sytuują się wobec niej? Jakie strategie i metody stosują wobec nich rozmaite podmioty władzy? Jesteśmy przekonani, że te pytania otwierają przestrzeń do namysłu nad nieoczywistymi konfiguracjami zależności i
zaangażowania. Tytułowi idealiści, kolaboranci i oportuniści są jedynie przykładami podmiotowych pozycji i strategii.
Chcielibyśmy zaprosić Państwa do transdyscyplinarnej refleksji nad następującymi pytaniami (poniższa lista ma jedynie charakter sugestii):
Idee i ideologie: co pcha intelektualistów w stronę władzy?
Kultura władzy: w jaki sposób wytwarza się siła przyciągania władzy?
Psychologia konwersji: co sprawia, że intelektualiści przechodzą na stronę rządzących? Jakich koncesji, wyparć i racjonalizacji to wymaga?
Socjologia konwersji: jakie kategorie osób przechodzą na stronę władzy? Kiedy i dlaczego?
Jaka jest relacja pomiędzy służeniem władzy a wiarą w jej słuszność? W jakim stopniu wiara, jak u Pascala, może pojawić się od samego służenia władzy?
Jakie są motywacje „oportunistów” i kolaborantów”? Potrzeba docenienia, awansu, naprawienia krzywdy?
Jakimi środkami władza przyciąga lub „kupuje” intelektualistów?
„Eksperci” i „eksperci dworscy”: w jaki sposób naukowcy i intelektualiści uczestniczą w działaniach aparatu władzy oraz jaką rolę tam odgrywają? W jaki sposób można zachować niezależność, będąc wynajętym przez władzę ekspertem?
W jakim stopniu profesja prawnika jest z konieczności służbą wobec władzy lub utrwalaniem status quo? Jakie są role różnych zawodów prawniczych wobec władzy?
Jakie są granice dopuszczalnej interpretacji prawa na użytek władzy oraz na czym polega rola „ekspertów dworskich” w procesie legislacyjnym (w świetle aktualnych sporów konstytucyjnych w Polsce i w innych państwach)?
W jaki sposób władza deformuje swobodę akademicką i tworzenie wiedzy?
Oddziaływanie władzy a sztuka i muzyka
Architektura i architekci władzy
Genderowe wymiary współpracy z władzą
Intelektualiści a władza totalitarna, autorytarna lub tyrańska
Kolonialna i post-kolonialna służba intelektualistów
Dyskretny urok kapitalizmu: w jaki sposób intelektualiści oraz akademia stają się zależni od sił rynkowych?
Jak rozliczać intelektualistów uwikłanych w (przestępczą) władzę? Jaką odpowiedzialność (prawną, moralną, środowiskową) powinni ponosić? Czy prawo powinno działać wstecz, a jeśli tak, to na jakiej podstawie (reguły norymberskie?)?
Jak i po co można być intelektualistą-Wallenrodem w obozie władzy?
Jak uwikłanie w służbę władzy dzieli środowisko (literackie, naukowe, prawnicze)? Co dzieje się z więziami przyjaźni lub miłości?
Oprócz paneli w tradycyjnym formacie konferencyjnym (dwudziestominutowych wystąpień oraz dyskusji) planujemy wystąpienia keynote speakerów oraz dodatkowe wieczorne spotkania dla szerszej publiczności.
Dotychczas potwierdzone osoby, które wystąpią w charakterze keynote speaker'ek/ów to:
- prof. dr hab. Ewa Łętowska - profesor nauk prawnych, jako pierwsza pełniła w Polsce funkcję Rzecznikia Praw Obywatelskich (w latach 1987 -1992). Specjalistka w zakresie prawa cywilnego, Członkini PAN i PAU, sędzia Naczelnego Sądu Administracyjnego i Trybunału Konstytucyjnego w stanie spoczynku. Autorka licznych publikacji naukowych z zakresu nauk prawnych, w szczególności dotyczących prawa cywilnego i prawa konstytucyjnego. Jest również autorką wielu publikacji o muzyce operowej.
- dr Agnieszka Mrozik - doktor nauk humanistycznych w zakresie literaturoznawstwa, adiunkt w Instytucie Badań Literackich PAN, gdzie jest związana z Ośrodkiem Studiów Kulturowych i Literackich nad Komunizmem oraz Archiwum Kobiet. Autorka monografii „Akuszerki transformacji. Kobiety, literatura i władza w Polsce po 1989 roku” (IBL PAN, 2012), współautorka i współredaktorka tomów zbiorowych, m.in. „Encyklopedia gender. Płeć w kulturze” (Czarna Owca, 2014), „Komunizm – idee i praktyki w Polsce 1944–1989” (IBL PAN, 2018) oraz „Historical Memory of Central and East European Communism” (Routledge, 2018). Redaktorka kwartalnika kulturalno-politycznego „Bez Dogmatu”. Pracuje nad książką o polskich komunistkach.
- dr hab. prof UG Grzegorz Wierczyński – kierownik Katedry Informatyki Prawniczej Wydziału Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, autor publikacji na temat informatyki prawniczej oraz zasad tworzenia i ogłaszania prawa, w tym m.in. autor monografii Udostępnianie informacji o prawie jako warunek skutecznej działalności prawotwórczej (Gdańsk 2015) i Urzędowe ogłoszenie aktu normatywnego (Warszawa 2008) oraz komentarza Redagowanie i ogłaszanie aktów normatywnych. Komentarz (Warszawa 2010, wyd. 2 Warszawa 2016), współautor podręczników: Informatyka prawnicza (wyd. 1 Kraków 2006, wyd. 2 Warszawa 2008, wyd. 3 Warszawa 2012, wyd. 4 Warszawa 2016), Zarys legislacji administracyjnej. Uwarunkowania i zasady prawotwórczej działalności administracji publicznej (Wrocław 2010) oraz System informacji prawnej w pracy sędziego (Warszawa 2011).
- prof. dr hab. Maciej Urbanowski – historyk literatury polskiej, krytyk literacki, edytor, zajmuje się literaturą polską XX i XXI wieku, zwłaszcza krytyką literacką. Od 1999 pracuje Katedrze Krytyki Współczesnej na Wydziale Polonistyki UJ, którą kieruje od 2008. Opublikował dziewięć książek: Nacjonalistyczna krytyka literacka. Próba opisu i rekonstrukcji nurtu w II RP (1997), Oczyszczenie. Szkice o literaturze polskiej XX wieku (2002), Człowiek z głębszego podziemia. Życie i twórczość Jana Emila Skiwskiego (2003), Dezerterzy i żołnierze. Szkice o literaturze polskiej 1991-2006 (2007), Prawą stroną literatury polskiej. Szkice i portrety (2007, 2 wyd. poszerzone 2015), Szczęście pod wulkanem. O Andrzeju Bobkowskim (2013), Od Brzozowskiego do Herberta. Studia o ideach literatury polskiej XX wieku (2013), Romans z Polską. O literaturze współczesnej (2014), Brzozowski. Nowoczesność (2017). Jest również autorem edycji krytycznych, redaktorem dwumiesięcznika „Arcana”, przewodniczącym jury Nagrody Literackiej im. Józefa Mackiewicza oraz Nagrody Literackiej im. Marka Nowakowskiego. Od 2018 jest członkiem Rady Programowej Instytutu Książki.
Opłata konferencyjna wynosi 200 zł (studenci), 300 zł (doktoranci i osoby niezatrudnione na pełnym etacie uniwersyteckim) lub 400 zł (pracownicy naukowi zatrudnieni na podstawie umowy o pracę w pełnym wymiarze etatu). Opłata pozwoli pokryć koszty organizacyjne, catering, bankiet oraz koszty publikacji pokonferencyjnej. Dopuszczamy możliwość zwolnienia z opłaty konferencyjnej w uzasadnionych przypadkach.
Zgłoszenia zawierające abstrakt (do 300 słów), tytuł proponowanego wystąpienia i krótki biogram czekamy do 15 lutego 2020 roku pod adresem dyskretny.urok.wladzy@gmail.com. O przyjęciu na konferencję poinformujemy do końca lutego 2020 roku.
Planujemy wydanie publikacji pokonferencyjnej.
Do zgłaszania się zachęcamy szczególnie osoby należące do grup niedostatecznie reprezentowanych w akademickich dyskusjach.
Więcej informacji:
https://dyskretnyurokwladzy.wordpress.com
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz